Árásir á hina kristnu

Ég hef orðið var við að tilvísanir mínar í trú í lok bloggfærslna hafa valdið titringi hjá sumum. Á tímum hnignandi siðferðis í rótlausum heimi, þar sem eftirsókn í andleg verðmæti hefur smátt og smátt vikið fyrir taumlausum dansinum í kringum gullkálfinn virðast hin gömlu gildi kristninnar ekki eiga upp á pallborðið. Fólk er búið að steingleyma fermingarheiti sínu, sumir verða jafnvel reiðir og sárir ef þeir eru með einhverjum hætti minntir á trúarlegan grundvöll tilveru sinnar, ráðast þá gjarna á hina kristnu og úthrópa þá sem ofstækismenn fyrir þær sakir einar að reyna standa við fermingarheit sitt!

En munum að hinir kristnu hafa á öllum tímum átt í vök að verjast, allt frá fyrstu öld. í Efesus bréfi segir:"Standið því gyrtir sannleika um lendar yðar og klæddir brynju réttlætis og skóaðir á fótunum með fúsleik til að flytja fagnaðarboðskap friðarins. Takið umfram allt skjöld trúarinnar, sem þér getið slökkt með öll hin eldlegu skeyti hins vonda."

Bið Drottinn að blessa þá sem af djörfung bera fram boðskap fagnaðarerindisins og skýla þeim fyrir örvum óvinarins.